Bossen – groene longen van de planeet en naaldbomen vervullen het hele jaar door hun natuurlijke functie, omdat ze geen naalden afwerpen voor de winter, maar hun bladeren vervangen. De lucht op zulke plaatsen is echt genezend – onthoud hoe gemakkelijk het is om in een dennenbos te ademen! Daarom moeten bossen worden beschermd en niet zo barbaars gekapt als nu gebeurt.
Weetjes over naaldbossen
- De meeste van alle naaldbossen op aarde zijn gelegen in de taiga-zone in het noorden van Eurazië en het Noord-Amerikaanse continent.
- Naaldbossen van Australië bestaan voornamelijk uit planten van het geslacht Podocarp – het omvat struiken tot een meter hoog en enorme bomen, waarvan de toppen zijn tot 45 meter van de grond gescheiden (weetjes over Australië).
- Vanaf het einde van de 17e eeuw begonnen kunstmatige naaldbossen te verschijnen in Europa en Noord-Amerika. In de Oude Wereld werden landen die intensief waren gekapt, speciaal beplant met naaldbomen, omdat daar geen andere planten zouden hebben geworteld. Noord-Amerikanen daarentegen hakten massaal loofbomen om voor hun waardevolle hout, waardoor hun soortgenoten in de bossen de overhand kregen.
- Naaldtaiga met een oppervlakte van 15 miljoen vierkante kilometer is het grootste bioom ter wereld, gelegen op het land. Het is ook de grootste landschapszone in de Russische Federatie. De breedte in het westen van het land is 800 km en in Siberië bereikt hij 2150 km.
- Meer dan 300 soorten vogels bouwen nesten en brengen kuikens groot in naald-taigabossen. Bovendien leeft nergens op aarde, behalve in de taiga, zo’n aantal pelsdieren (weetjes over vogels).
- Er komen meer dan 32.000 soorten insecten voor in Canadese naaldbossen.
- De Siberische naaldtaiga wordt de groene “longen” van de aarde genoemd, omdat de balans van zuurstof en koolstof in de nabije aardse atmosferische laag afhangt van de toestand van dit bos.
- Bomen in lariksbossen naaldbossen kan een hoogte van 80 meter bereiken. Tegelijkertijd wordt lariks beschouwd als de meest voorkomende bosvormende boomsoort op aarde (weetjes over bomen).
- Bij branden gaan bomen in lariksbossen bijna altijd dood – in tegenstelling tot bijvoorbeeld dennen, die er vaak in slagen natuurrampen te overleven. Tegelijkertijd vallen verbrande bomen vanwege het bijzonder sterke hout niet om en rotten ze niet, en een dood bos kan tientallen jaren onveranderd blijven staan, totdat er nieuwe planten op deze plek verschijnen.
- Bossen van boomachtige jeneverbessen, die meestal op de hellingen van bergen groeien, voorkomen het ondiep worden van bergrivieren en het optreden van modderstromen.
- De Oost-Siberische taiga is ’s werelds grootste uitgestrekte ongerepte bossen. De maximale lengte van dit gebied van noord naar zuid is 1600 km. Hier is in zijn oorspronkelijke vorm een van de meest uitgestrekte leefgebieden van vele diersoorten bewaard gebleven.
- Dennen kunnen een hoogte bereiken tot 100 meter en een stamdiameter tot 2 meter hebben. De gemiddelde levensduur van deze bomen is tweehonderd jaar, hoewel sommige soorten sparren tot 500-700 jaar oud worden.
- In het kreupelhout van Zuid-Amerikaanse naaldbossen groeit hulst, waaruit een partner wordt bereid, of Paraguayaanse thee is een van de meest populaire dranken op het continent.
- Araucaria-naaldbossen, gelegen in subtropische gebieden, besloegen tegen het einde van de 19e eeuw een oppervlakte van 200 duizend vierkante kilometer, maar nu staan ze op de rand van uitsterven als gevolg van het massaal kappen van bomen voor hun waardevolle hout. In de afgelopen jaren is het kappen van araucaria volledig verboden.
- De Canarische Eilanden hebben naaldbossen gevormd door een boomsoort die nergens anders op de planeet voorkomt – de Canarische den.