Sequoia’s – oude bomen, echte overblijfselen uit de tijd dat dinosaurussen nog over de planeet zwierven. Ze overleefden slechts in een hoek van de planeet, maar door de inspanningen van de mensheid begonnen ze op andere plaatsen te worden geplant, waar deze bomen trouwens perfect wortel schoten. Toegegeven, ze zullen niet snel uitgroeien tot indrukwekkende afmetingen.
Weetjes over sequoia’s
- Er waren eens sequoia’s op het noordelijk halfrond, maar tegenwoordig groeien ze alleen in Noord Amerika. Ze begonnen ook te groeien in Australië.
- Sequoia’s zijn een van de oudste bomen, ze verschenen meer dan tweehonderd miljoen jaar geleden op aarde.
- De hoogste bomen ter wereld zijn sequoia’s (weetjes over bomen).
- Sequoia verbruikt enorm veel water, dus in de natuur groeien deze bomen vooral aan de kust. Ze houden ook van mist.
- De hoogste sequoia ter wereld heeft zelfs een eigen naam – Hyperion. Hij is meer dan 115 meter hoog en zou nog meer zijn gegroeid als er geen holte in de top van de boom was gemaakt door een specht.
- Alle sequoia’s die op aarde groeien, behoren tot dezelfde soort.
- De oudste sequoia’s, waarvan er vele al meer dan honderd meter zijn gegroeid, zijn tweeduizend jaar of ouder.
- Sequoia’s laten hun naalden niet vallen en blijven het hele jaar door groen.
- Hun bast is erg dik – ongeveer 20-30 centimeter voor een oude boom.
- Het volume van een sequoia van 100 meter bereikt anderhalve kubieke kilometer.
- Als sequoia’s plotseling in de taigabossen verschenen in plaats van alle bomen, zou de hoeveelheid zuurstof in de atmosfeer van de aarde snel onverenigbaar worden met het leven.
- Sequoiahout en schors branden niet goed vanwege hun hoge vochtgehalte.
- Vanwege zijn broosheid wordt sequoiahout niet gebruikt voor de bouw of de productie van meubels.
- Het gewicht van de oude sequoia is meer dan tweeduizend ton.
- Op een hoogte van meer dan een kilometer boven zeeniveau worden sequoia’s praktisch niet gevonden, omdat de lucht op zulke hoogten al te droog voor hen is (weetjes over de lucht).
- Sequoia’s groeien in een klimaat dat niet vochtig genoeg voor hen is zijn meestal korter en dunner dan hun verwanten, die voldoende vocht opnemen.