Veel mensen gebruiken actief dille bij het koken van een breed scala aan gerechten, deze smaakmaker wordt als echt universeel beschouwd. Dille is vers lekker, vooral als het wordt toegevoegd aan soepen, salades of roerbakgerechten, maar als het gedroogd is, behoudt het veel van zijn smaak. Tegelijkertijd wordt het op grote schaal verspreid, voornamelijk in Europa, Noord-Amerika en in andere regio’s wordt het praktisch niet gebruikt. Dit is deels te wijten aan het feit dat het niet populair is in de keukens van sommige landen.
Interessante feiten over dille
- Over de hele wereld is er slechts één soort van plant wordt gekweekt – de gewone tuindille.
- In de oudheid, en ook in de Middeleeuwen, werd dille in sommige landen veel gebruikt als sierplant.
- Bij mensen met een lage bloeddruk, dille kan zwakte, wazig zien en zelfs flauwvallen veroorzaken.
- Dille werd, net als de meeste andere kruiden, voor het eerst gekweekt in India. Daar kun je nog steeds wilde dille vinden die in natuurlijke omstandigheden groeit.
- In het oude Griekenland en in het oude Rome was een weelderig boeket bloeiende dille een veelvoorkomend geschenk voor een dame (interessante feiten over het oude Rome).
- Droog of gewoon niet, de meest verse dille verliest niet alleen zijn uiterlijk, maar ook het aroma, evenals enkele van de vitamines die het bevat.
- Tegelijkertijd is dille in gedroogde vorm qua energiewaarde 2-3 hoger dan vers.
- Dille is een essentieel onderdeel van kruidenmengsels die worden gebruikt in de Georgische, Armeense, Azerbeidzjaanse, Turkmeense, Tadzjiekse en Oezbeekse keuken.
- Dille is een ingrediënt in veel traditionele Griekse geneeskrachtige tincturen.
- Als dille wordt gekookt in kokend water, verliest het zijn smaak, dus wordt het meestal toegevoegd aan reeds bereide soep.
- De oude Egyptenaren gebruikten dille als medicinale plant, zoals blijkt uit de door archeologen ontdekte manuscripten – ; dille-afkooksel werd gebruikt als remedie tegen hoofdpijn (interessante feiten over het oude Egypte).
- In het oude Rome werden vaak dillekransen uitgereikt aan de winnaars van verschillende wedstrijden.
- In de Middeleeuwen geloofden veel mensen dat dille beschermt tegen hekserij. Rondom het huis werden bosjes dille gehangen zodat de geur kwade geesten zou verdrijven.
- Tijdens archeologische opgravingen van Romeinse ruïnes in het Verenigd Koninkrijk werden fossiele resten van dille ontdekt.
- Een beschrijving van het effect van dillezaden en de bladeren ervan op verschillende menselijke organen werd gegeven in zijn werk “The Canon of Medicine” door de wereldberoemde Perzische wetenschapper Avicenna, die leefde van 980 tot 1037.
- Dit plant verrukt botanici met zijn dunne en tegelijkertijd verrassend sterke structuur – zelfs een zeer sterke wind kan dillestengels niet breken.
- De geur van dille stoot de meeste insecten af.
- Een speciaal aroma van deze plant geeft de etherische olie in de stengel, bladeren en zaden .
- De oude Griekse arts Hippocrates beschouwde in zijn verhandelingen de voordelen van dille als medicinale plant.
- De verspreiding van dille in Europa begon rond de 10e eeuw.
- Dillezaden blijven tot 10 jaar levensvatbaar, mits de bewaarcondities worden nageleefd.
- Dille-extracten worden gebruikt als grondstof voor de productie van parfums en cosmetica, en zitten ook in crèmes, tandpasta’s en colognes.
- Het is wetenschappelijk bewezen dat het eten van dille de stofwisseling in het lichaam verbetert.
- De eerder genoemde arts Avicenna beweerde dat dille-afkooksel een goede remedie is tegen de hik.